صادقانه                      /

آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم       یار در خانه و ما گرد جهان می گردیم

چقدر این در و اون در می زنی  که یکی جواب رو بده ، باهات حرف بزنه. چقدر به این و اون التماس می کنی که یکی دو دقیقه بشینن و به حرفات گوش بدن. درسته ، حرفات خیلی قیمتیه ، خودت هم .اما آدم ،  حرفای قشنگ رو که به همه نمی زنن . اصلاً بعضی ها ظرفیت گوش دادن ندارن .

 وقتی خود خدا به حضرت موسی (ع) می فرماید:موسی حتی علف گوسفندت و نمک و خمیر  نانت را از من بخواه دیگه جای بحث و در به دری و هزار مکافات دیگه نیست . اصلاً خودش هم به حرفات گوش می ده. همیشه و همه جا هست . تازه تو خوابم می تونی باهاش حرف بزنی .  دیگه چی از این بهتر.

واقعاً بد رسمیه که بعضی از آدما از آشنا ترین آشنای خودشون ، از محبوب و معشوق خودشون غافل می شن  و میرن دنبال عطش دیگه.

کاش همیشه فقط خدا عطش ما می شد و بس.اگه این جوری می شد به مرور زمان همه ی اون کسانی که خد ا تو رو به اونا حواله داده ، یکی یکی پیدامی شن و جعمتون جمع می شه .

خب! بیاین یه قولی به هم بدین  که از این به بعد چند کار رو انجام بدیم تا خدا همیشه مال خودمون باشه :اول اینکه دل کسی رو نشکونیم ،دوم اینکه همه رو دوست داشته باشیم،سوم اینکه زیاد به پدر و مادرمون احترام بگذاریم، و چهرم اینکه به یاد داشته باشیم که مولایی مواظب و ناظر بر اعمال ماست.

خدا رو دوست داشته باشید تا همه شما رو دوست داشته باشند.